LOVE YOUR MOTHER LIKE YOU LOVE NO OTHER

Dag 4: zondag 9 mei 2021, 41,4 km + 28,3 km (Nijmegen) temp overdag 26 C, nacht 16 C, Overnachting: Groesbeek , De Zoete Aagt

Wat een warme nacht ! En wat een opluchting. En ja daar staat echt een mandje met ontbijt. En mijn overbuurjongetjes (5 en 8 jaar), die ook fietskamperen (ook de Maas volgend, maar dan richting Dordrecht) wensen mij ook een fijne Moederdag. De jongste heeft voor zijn moeder “ een heel lekker snoephart van pepermunt gemaakt , met rode hartjes…, maar ja dat is dus voor mijn moeder he"

Ik heb zo’n zin in deze dag, het is prachtig weer om te fietsen, en het is zondag, en er zijn veel mede fietsers. Keihard fietsende racemannen met gekromde ruggen flitsen in groepjes aan me voorbij. Ze groeten me nog wel, welja, want ik heb ook een helm op En daar hoor ik de motoren al ! En de elektrische fietsers zijn ook alweer vrolijk en fruitig op weg.

De uiterwaarden van de Maas liggen er prachtig bij, veel vogels, insecten, koeien en schapen, schapen , schapen. Na twee uurtjes fietsen vind ik een plekje in een open weiland aan de Maas, picknicken met een broodje kaas. Geluk. En een flits, een bliksemschicht. Snel zoek ik op hoe ik me veilig kan stellen in geval van bliksemaanvallen. “ Vermijd open vlaktes, water, hoogspanningsmasten en bomen” . Een preciezere omschrijving van mijn locatie bestaat bijna niet, dus paniek en stress en ik pak snel alles in en race weg. De dijk op, nog best zwaar duwen met die fiets. En het onweer verdwijnt. En dan is daar de zon weer.

Dijken, gravelwegen, dorpjes en dan ben ik al in Molenhoek, nu is het weer bekend terrein, ik ben thuis in mijn jeugd en besluit uit puur geluk een klimmetje te maken naar Jachtslot de Mookerheide, toch ook even oefenen voor later, als ik in België de Maas aan het volgen ben. Daarna door het Groesbeeks bos, hier weet ik ook goed de weg en vooral belangrijk, de weg naar de ijssalon in dit dorp. Goed doel: ijsje voor dit meisje ! Daarna nog drie keer heuvelop heuvelaf bij Colonjes en dan tegenover de St Jansberg, Franse charmecamping de Zoete Aagt. Even slikken van ontroering als ik zie dat ik precies hetzelfde plekje voor mijn tent kan kiezen als vorig jaar, toen ik middenin de eerste lockdown hier met de Man ging kamperen en fietsen. Wat voelde dat toen als een bevrijding. Ik kies dat plekje. Geïnstalleerd binnen 20 minuten. Ik vertrek weer op de fiets. Naar Nijmegen, naar mijn moeder en vader. Een mooie tocht door de bossen van Groesbeek, Heilige Landstichting en alle kruip-sluip-door-weggetjes uit mijn vrolijke jonge jaren.

Mijn vader doet de deur open. Ze hebben met mij te doen, zeggen ze. “Och kind wat heb je het koud gehad, je kan toch ook bij ons slapen, dan hoef je niet in zo’n natte tent." Ik zeg waarschijnlijk precies hetzelfde later, als mijn zoons, dan 50, hun avonturen maken. En ik doe dan waarschijnlijk ook wat mijn vader doet, een fantastisch lekkere maaltijd op tafel zetten , asperges met ALLES, en wel met een grote grijns zeggen zeggen: “persoonlijk vind ik het wel een beetje overdreven hoor, wat jij zo doet. Helemaal alleen en zo ver weg. En dan met al dat geapp en gefotografeer. Maar ik zie dat je gelukkig bent buiten op de fiets.” Om half tien moet ik wel echt weg vinden ze ineens, ja ik moet nog drie kwartier in het donker fietsen…" Bel je wel even als je goed aangekomen bent?" "Ja mam.."