Dag 28. Zaterdag 28 mei 2022. Fietskilometers: 77 km. Caltagirone- Punta Secca.
Om zes uur in de ochtend is mijn lieve gastvrouw Sylvia druk in de weer om haar auto vol met potten honing te proppen. Vandaag staat ze op de populaire zaterdagmarkt van Caltagirone achter haar kraam honing te verkopen. Ik heb haar beloofd dat ik langskom. Tent inpakken en gaan, ik ontbijt straks wel, op de markt.
De markt van Caltagirone bedient de wijde omgeving. En heeft heel veel zeer verse smakelijke producten. Bovendien is er met deze markt nog iets bijzonders. Het is de plek waar mensen elkaar ontmoeten om uitvoerig, omstandig en in alle toonsoorten, de afgelopen week met elkaar door te spreken. Overal hoor ik mensen elkaar begroeten, lachen, verontwaardigd praten en vragen hoe het gaat. Steeds bewegen handen, armen en benen mee als mensen hier elkaar iets duidelijk maken.
Kortom, er heerst een uitgelaten sfeer, beetje of de intocht van Sinterklaas elk moment kan losbarsten. En bij ieder kraampje waar ik met mijn fiets verschijn komt er meteen een vragenvuur van de marktkoopman/vrouw en de klanten op gang. “Fiets je echt dit eiland rond ? Alleen ? Hoe lang al? Is dat niet veel te gevaarlijk/ heet/ zwaar/ vies? Ben je getrouwd? Heb je kinderen? Weet je man hier van? Waarom vind je man dit goed ? Hoe kunnen je kinderen zonder jouw overleven/schone kleren dragen? Waar slaap je? Je bent heel dapper, slim, knap, mooi, vrij. Zet hem op !”
Bij de bakker word ik direct door de charmante en vrijgevochten bakkersvrouw omhelst. Ze dwingt me verschillende aranchini ( rijstballetjes met verschillende vullingen) te proeven en zegt dat ze met me mee gaat fietsen. Verfrissend haar reactie, duidelijk niet van het conformeren, al is het natuurlijk voor de grap. Als ik achtereenvolgens bij de bakker met een Sri-Lankaanse en een Italiaanse dame op leeftijd in gesprek raak (die laatste stopt me en passant nog een hazelnoot-caramelreep toe), bedenk ik me dat ik op zoek zou gaan naar Sylvia, mijn honingboerin.
Sylvia staat glimmend van trots achter haar honingkraam. Als ze me ziet, komt ze me omhelzen en begint een heel verhaal. Ik versta 10% van wat ze zegt, maar begrijp haar goed. “Mensen moeten niet proberen om af te dingen op mijn honing, er zit ontzettend veel werk in, dat moet je respecteren. Het is een ultiem natuurproduct.” Er zijn veel klanten, maar die laat ze even wachten, want ze vindt dat we samen op de foto moeten. En ik krijg van haar vier soorten honing: klaver (sulla), tijm (thieme), sinaasappel (arancha) en 1000 bloemen (millefiore). En dan zwaait ze me uitvoerig uit, “Ciao cara, buon viaggio, Ciao, Ciao, Ciao, Ciao !”
Ik vertrek overladen met lekkers uit Caltagirone. En dan gebeurt er nog een wonder. Achtenveertig kilometer lang ben ik aan het dalen. Ik probeer zo langzaam mogelijk te gaan en knijp voortdurend in mijn remmen. Van 500 meter hoogte naar 10 meter. Dat is lekker ! Als dit zo doorgaat ben ik in een mum van tijd op mijn bestemming.
Het wordt, na die droom van 48 kilometer, toch gewoon weer Siciliaanse hardship en dus een hele tour. Iedere keer probeert mijn routeplanner me weer naar die doodenge provinciale weg te leiden. Op die veel te smalle weg, zonder uitwijkmogelijkheden rijden gigantische vrachtwagens vol bederfelijke waar. Keihard. Ik weet zeker dat ik overreden zal worden. Ik wil dit niet, ik doe dit niet ! Stress ! Ahhhrrrgggg.
Er biedt zich een alternatieve route aan: 30 kilometer langs kassenbouw rijden. Over stenige droge zanderige hobbelige wegen. Het is heet er is nauwelijks schaduw. Maar er is wel zee en wind, en het waait best hard ook. Als ik aankom op mijn camping, wil ik eigenlijk nog maar een paar simpele dingen. Douchen, eten en slapen. Er is storm en regen op komst heb ik begrepen, laat mij maar lekker schoongewassen in mijn tentje liggen.
Voor dat ik ga slapen, haal ik mijn opgeladen telefoon op bij de receptie. Als donderslag bij heldere hemel komt de regen met bakken uit de hemel zetten. Nachtwaker Paolo brengt mij met zijn auto naar mijn tentje. Dat is lief! Ik red me verder wel vriend. Genoeg geweest vandaag en ik heb zeker genoeg honing voor een kopje thee voor het slapengaan. 🐝 bzzzz.
Komentarze