Het bos in

Dag 32 en dag 33

Zondag 6 juni en maandag 7 juni, 65 km, St-Rambert-d’Albon- Valence

Overnachting: Gite de Velo Valence.

“Een goede reis gewenst en fijn als je even mijn enquete invult straks !” roept de vrolijk ogende bebaarde beheerder van Camping Bois & Toiles me na. “ Dat zal ik doen !” bezweer ik hem. Een vriendelijke boswachter/beheerder is het en iedereen kan er voor een prikkie komen kamperen. Hij heeft een zwaar jaar achter de rug omdat “wij toeristen” massaal wegbleven. De lokale bevolking komt gelukkig wel op zaterdag. Jeu de boulen, apero drinken en pizza eten. Een paar van hen drinken een drankje dat qua kleur nog het meest lijkt op die van de klassieke hubba bubba bubblegum. Het heet ‘une Tomate’ en het is pastis met grenadine. Gadverdamme ! Ik krijg van een niet zo stille aanbidder een glas rode wijn aangeboden, als hij ziet wat voor gezicht ik trek bij dat rozige drankje. Mmm lekker, wijn uit de buurt, mag geen naam hebben, maar prima te drinken, geen blabla. En ik fiets er goed op vandaag.

Ik ga vandaag op aanraden van de boswachter naar Valence, naar de Gite de Velo. Als ik bel om een plek te reserveren blijk ik geluk te hebben. Het laatste bed. Kamer delen met drie andere fietsters. Slik. Niet alleen slapen op een kamer dus. Ga ik naar een jeugdherberg? Ik word er een beetje chagrijnig van. En ik fiets door.

Het landschap is een beetje saai, maar langs de kant groeit en bloeit van alles. Heel veel nieuwe bloemen fotografeer ik en ja, daar heb je het al, abrikozen, kersen, druiven. De Rhône is hier heel breed, de route heel vlak en ik steek vaak de Rhône over vandaag. Om 17.00 uur arriveer ik in Valence. En voor ik het weet ben ik opgenomen in de Velo Gite community. Een viertal fietsers, een tijdje geleden vertrokken vanuit Rennes en de leeftijd van 60 ruim gepasseerd, nodigt mij en de andere gasten uit om met hen te vieren dat ze de tocht volbracht hebben. Apero, met rose, olijven en worst, hoera! Twee dames van ongeveer 70 doen niet mee met de viering, ze storten bijna in van moeheid. Ze komen vandaag vanuit Lyon naar Valence gereden (met ondersteuning op hun fiets, dat dan weer wel). Ze zijn mijn roommates en een van hen snurkt… grrr.

Ikzelf val om 10 uur in een diepe slaap. Morgen blijf ik hier nog een dagje. Schrijven en lummelen.