Het Paradijs

Dag 16

Vrijdag 21 mei, 65 km, Verdun - Buxerelles

Overnachting: Chambre d’hote le Paradis, Buxerelles

Ik kan mijn tent en alles wat er in zit binnen een half uur inpakken en mijn fiets er mee volhangen.

“Knap hoor !” Zegt de beheerder van de Verdun camping grinnikend. Vandaag de oversteek en het eerste stuk gaat prima. In het boekje van Benjaminsen, met daarin de route langs de Maas, staat deze doorsteek/terugweg beschreven, via Nancy, Metz en dan met de trein naar huis. Er staat ook in dat er de komende 50 km geen winkel is na Lacroix-sur-Meuse.

Dus als ik zie dat de bakker aldaar nog wel open is, sla ik gelijk in. Brood, water, fanta en een groot stuk taart. Die taart blijkt mijn thuisbrenger, want er zijn veel heuvels las ik in de beschrijving. En dat blijkt in het echt ook zo te zijn, pfoe, valt dat even tegen. Keihoge heuvels. Iedere keer als ik denk, nou kan het echt niet hoger, ja hoor weer een heuvel. Ik drink met Fanta op, zo! Welverdiend. En ik race omlaag, 40 km per uur ( “laat ze het thuis maar niet horen” denk ik). En weer een heuvel , “ gelukkig heb ik de taart !” . En ik trap door, ook als de wind zich tegen mij keert. En ik neem regelmatig een hap van mijn verrukkelijk taart, een flan met kersen. En dan, na 65 km hard werken, Le Paradis! Annelies en Cees doen samen de deur open. Stralend staan ze daar en ik ben ook heel blij! Ik installeer mijn tent. En dan gaat het regenen en onweren. En net op tijd begint de apero en tot half elf zit ik gezellig met Cees en Annelies in hun keuken, met een warm knapperend haardvuur. We bespreken het hele leven. En we eten heerlijk! “ Maar normaal krijg je dus een vier gangen menu” . “Nou, ik ben benieuwd wat er dan nog meer komt, want dit menu was perfect!” Annelies glundert. Eenmaal in mijn tentjeval als een blok in slaap.