Op Vakantie in eigen land

Dag 38

Zaterdag 12 juni. 41 km. Grignan, Camping Municipal

We slapen uit, A. en ik. En om 9 uur ontbijten we met allerlei lekkers. We hebben eigenlijk niet veel plannen, maar A. wil best wel fietsen in de omgeving. Als dat kan. Dus dat wordt ons eerste doel. Kunnen we een fiets huren? Dat kunnen wij! De fiets wordt om 12 uur afgeleverd op de camping. Nou komt dat even mooi uit. We kijken elkaar tevreden aan. We lopen bij daglicht nog even rond in Grignan. Heel mooi. En we horen muziek. Oh ! Dat is P. Hij speelt vandaag in de cathedraal. We gaan kijken en luisteren. P. Is blij om ons te zien en speelt een extra stukje voor de fietsters.

De muziek raakt me en ik ben ontroerd. En ik ben er heel blij van dat we samen gaan fietsen. A. en ik. Ik voel me zoals toen ik jong was, zo’n jaar of 10, 12. Mijn vriendinnetje en ik gaan samen fietsen en de buurt verkennen, leuk ! En A. zegt dat de ook best wil blijven kamperen. Ik ben verrast, maar ze wil het echt. Wat gezellig !

Na een stevige steak-frites lunch op de camping (de steak is van de koeien van een van de gastvrouwen, biodynamisch geteeld in de bergen), gaan we op pad.

Ik leid, want ik heb natuurlijk heel veel ervaring en ik kan tegenwoordig goed navigeren en met een zwier steek ik de drukke weg over. Zo het grindpad op. Bam ! Mijn fiets en ik glijden uit en ik kom hard op mijn knie en pols terecht en mijn helm geeft me een flinke opdoffer. Het is eerst de eerste keer in die 35 dagen dat ik val. Het bloed gutst uit mijn been, maar ik ben verder ok, dus ik sta op, giet wat water over de plek en we gaan door. Ik rijd zonder bepakking, dus mijn fietst is veel wendbaarder en stuitert veel meer dan ik gewend ben. Effe dimmen dus.

De tocht die we maken is prachtig, er zitten best wat pittige klimmetjes in en dat gaat ons goed af. We wachten op elkaar in de schaduw. Ik ga langzamer de berg op dan af, A. precies omgekeerd. Het is alsof we een skitocht maken. Zo trouw wachten we steeds op elkaar. We fietsen die dag de Tour de l’Enclave, 41 km, klimmen 470m en dalen 460m. We rijden door wijngaarden en wijngaarden en wijngaarden. En af en toe velden vol lavendel. En hier en daar een dorpje. Als we het er bij terugkomst en later via Whatsapp nog even over hebben schrijft A. “ Het was mooi en gezellig in Grignan en alles liep zoals het liep, namelijk perfect. Ik ben onder de indruk, want ik weet nu hoe zwaar het is om in de hitte te fietsen. Af en toe moet je jezelf even lekker verwennen met een b&b, een goed bed en een mooi behang. Maar ook met het kamperen was het prima. Het voelt alsof ik met vakantie ben geweest”