Recycling

Dag 19. Dinsdag 20 juli. 62 Km. Valence- Saint Rambert d’ Albon

Om 9.30 verlaat ik de Vélo Gîte. Bruno en zijn vriendin zijn dan al vertrokken om een dagje in de bergen te fietsen. Als dank voor het gratis logeren laat ik op Google een vijfsterrenrecentie en in de echte wereld een reep chocolade achter. Met daarin verstopt de 20 euro die ik hen anders zou hebben betaald. Later die dag laat Bruno me per mail weten “ Merci pour tout Annette. Encore un ou deux passages au Vélo Gîte et tu meriteras le titre de cliente millennium ;););). A la prochaine. Marianne& Bruno.” .

Ik fiets vol vertrouwen door het centrum van Valence. Bij de touristeninformatie haal ik een nieuwe ViaRhona fietskaart op en ik koop een fietsreisgidsje met daarin de route langs de Isere inclusief een route richting de Savoie langs de meren van Bourget en Annecy. Ik vervolg mijn weg langs de ViaRhona. Toch ook leuk om er zo’n zes weken later in tegengestelde richting (dat was 6 juni) weer te fietsen. Ik herken veel stukken wel, maar sommige stukken zijn toch nieuw voor mij. Recycling. Bovendien is de Rhône spectaculair anders dan een tijd geleden. In breedte toegenomen in iedergeval. Twee dagen geleden waren deze delen van de veloroute nog onbegaanbaar voor fietsers, begrijp ik. Ik kan ook zien hoe ver de Rhône uit haar oevers getreden is. Overal liggen stille getuigen op de paden wegen en in de bermen. Takken en boomstronken, modder en zand op het pad en de witte waas op de struiken in de berm. Indrukwekkend dat dat water zo hoog kan komen.

En het is toch ook een aangename tocht. Ook omdat ik bij aankomst op de camping waar ik zes weken geleden ook stond, door de vriendelijke boswachter/beheerder met open armen ontvangen wordt. “ Je bent nu niet meer de enige fietskampeerder “ zegt hij, “ en ook niet meer de enige Nederlander, maar wel de enige die twee keer in een seizoen komt kamperen!”. Dus ook hier ligt de titel ‘klant van de eeuw’ voor mij voor het oprapen.