Una Donna Siciliana

Dag 5. Donderdag 5 mei 2022. Bootreis van 20 uur. Fietskilometers: 15 km

Middellandse Zee- Palermo.

Prettig chaotisch, vewarrend en vol, is mijn conclusie van deze halve dag in Palermo. Erdooorheen fietsen lukt verbazend goed! Ik kan door allerlei straatjes heenslingerfietsen. De ene keer rijd ik tussen het drukke verkeer van Via Roma, dan weer door de kleine achteraf kronkelstraatjes, alsof je door pak hem beet Amsterdam, Marrakesh en Bangkok tegelijk fietst.

In de ochtend is het er relatief rustig in die straatjes, heb ik van horen zeggen. Het buitenleven komt pas echt op gang vanaf de lunch. En dan tot diep in de avond. Het is natuurlijk de euforie omdat ik hier nu ben beland, maar als je me het nu vraagt, gebaseerd op wat ik tot nu toe hier gezien heb, zou ik hier prima de rest van mijn leven kunnen blijven wonen. Echt wel.

En dan te bedenken dat ik nog tot 3 uur op de veerboot zat, in mijn eigen hut, waar ik me prima vermaakte en lag te lezen en zat te schrijven. Ik was de dag ervoor om vijf uur aan boord gegaan. Dus na een reis van 20 uur, kon het contrast tussen de drukke volle stad en de solitude van de hut bijna niet groter zijn. Palermo is zoveel, heb ik al snel gezien, dat ik het vandaag maar houd bij fietsen door de straten en af en toe ergens zitten om te kijken, te eten of te drinken.

Ik word een met de stad en ik herken beetjes van andere landen waar ik ooit woonde of langer was. Te beginnen in Ethiopië en dan vooral Addis. De drukte en het vele langzame verkeer, en ook al die winkeltjes, de mensen op straat. Die daar ook maar gewoon staan te staan. Ik bekijk begroetingen en ontmoetingen van volwassenen en kinderen in hun buurten. En staar ongegeneerd naar alle kraampjes met vis en ander eten, op straat, zoals in Marrakesh of in dorpjes en steden in het zuiden van Marokko.

Weer overal bakkers en kleine winkels met het lekkerste eten. Ik zit soms bijna achterstevoren op mijn fiets en rijd langs kerken, theaters, kathedralen, noem maar op. En zoef ! Langs alle toeristen, net zoals thuis in Amsterdam of zoals ooit in de eetstraten van en op de nachtmarkten van Bangkok.

Deze volle dag eindigt dan ook buonissimo ! Ik, aan een tafeltje in een goed bezet restaurant waar veel lokale mensen komen. Locale het het restaurant. Even daarvoor was ik al voor de apero naar Ferramenta gefietst. Dit op aanraden van Cicco ( lever-ancier van Morretini koffie en zakenvriend van schoonbroer en -zus N&N www.welkomaantafel.nl). “Heel belangrijk een aperativo” , laat Cicco me per app weten ”want daar ontmoet je elkaar na een lange dag werken om vervolgens met elkaar weer ergens anders te gaan eten”. Ik krijg een extra drankje van de baas (goede vriend van Chico, natuurlijk). En ik voel me een echt Italiaanse.

In Ristorante Locale wordt er ook goed voor me gezorgd. Het maakt me zo gelukkig, voel ik. In dit restaurant schotelen een vrolijke man en een nog vrolijkere vrouw me de heerlijkste gerechten voor. Bijvoorbeeld, ansjovisballetjes, met een saus van erwtjes, tuinbonen en artichoke. En versgemaakte papardelle in inktvissaus met verse ricotta en tomatencoulis. Daarbij komt vanzelfsprekend een uitstekend glas witte wijn en heerlijke koffie na. De inrichting van het restaurant is ook top. Fijn verzorgd en speels. Een mix van Oosters, Arabisch en Italiaans.

Moe en voldaan hobbel ik met fiets en al naar mijn Palazzo aan de overkant van de straat. Wat een leven ! Ik voel me una donna Siciliana.